Gruwelen in Phnom Penh

Phnom Penh heeft iets waardoor we meteen een beter gevoel hebben als in Vietnam. Hostel aan het meer voor 4 dollar, het eten is wel iets duurder als in Vietnam maar nog steeds spotgoedkoop naar onze normen. Niet slecht als je een jaar lang het geld laat rollen.

Een gast met baard, jongleerstokken en een Aarschots accent kan alleen een vriend zijn van mijn broer, en inderdaad, het is een kleine wereld. We trekken er de volgende dag samen op uit, wij in het nadeel met onze 1 dollar gehuurde rammelfietskes tegen zijn volledig uitgeruste wereldfiets. Zware kost op het programma, de killing fields is de lugubere plaats waar (tot nu toe) 128 massagraven ontdekt zijn.

De boom waartegen kinderen werden doodgesmeten en de "muziekboom" (een boom met luidsprekers waar luide muziek uit speelde) die het geschreeuw moest camoufleren want de Rode Khmer 'verspilde' geen kogels deze mensen, staan er nog net als toen. Niet te vatten.

De Tuol Sleng gevangenis (S21, een oud schoolgebouw btw!!) is even, al dan niet, nog shockender. Oneindig veel zwart-wit portretten van mannen, kinderen en vrouwen met babies die allemaal, zonder reden, gruwelijk afgemaakt zijn door Pol(itical) Pot(ential) en zijn kliek. Claustrofobische cellen, gruwelijke beelden. De moordenaars waren allemaal tieners, niemand is vervolgd geweest en de UN heeft jaren z'n ogen gesloten!

Veel ellende voor 1 dag, maar deze geschiedenis moet je "gezien" hebben om Cambodja te kennen...

40 km in de benen, niet slecht op een 1 dollar fiets.